Bir gece ansizin gelir ölüm emri
Yinemi sıyırdı bu deli
Kanlar icinde uzanan bu kimin eli
Yüzündeki karalar söyle kimin eseri
Yok yok yine uçtu bu deli
Tam orada kal
Pıhtılaşmış kan tadında
Yarım ekmek arası sevda savı
Ve o iblisin geceyi kaplayan
Yakıcı soğuk karanlığı
Yüreğimin ve bedenimin
Birbirine tezat varlığı
bana şeytana uyma deme
cehennemi yaratan bendim
şimdilik sadece
ona kiraya verdim
bana sağlığınla oynama deme
ben ölümü çoktan sildim
Yalnızdım,
Korkmuştum üşüyordum
Ve hala ağlıyordum
Sensizdim sana açtım
Sokağa çıkıp durmadan koştum
Arkama bile bakmadan kaçtım
Bırak ellerimi tutuşsun
Yangına müdahale etmek için artık çok geç
Surlar ardında saklan sen
Su sel de olsa aşamaz bentlerini sen istemezsen
Kaldır perdelerini görsün
Ben tükenmeden yangınım sönsün
Uçurumun kenarındayım
Yüreğim beni sorguluyor
Aşkının kıyısındayım
Bu yükseklik beni korkutuyor
Şimdi bir saat
Şimdi on sene
Ölümüne yürek sızısı
Sanki yere düşen bir damla kan pıhtısı
Kara bir duman lekesi
Ve koca bir ormanın yalnız menekşesi
Yine sessizliğin o korkunç gürültüsü
Nede olsa bulanık bir ruh halinin
Soykırımdan geçmiş düşlerimin son kalanları
Ellerinle tutuşmuş ve hayata tutunmuş gibi
Hazır seni sevmeye
Uçurumun kenarına gelmiş gibi korkuyorum
Çünkü bu kıvılcımın çıkaracağı yangını biliyorum
Ama bu kez kendim düşmekten değil
Gözlerimin önünde bir kadın
Yüreğimin alabildiğine sevdiğim
Gözlerinde derin bir umut
Onurumun kaldıramayacağı kadar ağır
Gözlerimin önünde bir beden
Yedi dağ ardı kadar uzak benden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!