Bu yol benim yolum
Sonu görünmez de olsa
Bu sevgi benim sevgim
Sonu gelmezde olsa
Bu koca dünyada elbet
Çok sevilecek insanlar vardır
Baharlar ne güzel oluyor
Her yerde çağla yeşili ağaçlar
Mutluluk doluyor içim
Her yerde sevda yaşanır
Gözlerim yaşla dolacak olsa
Gönülden bağlandım ben o kıza
Ayrılmak imkansız hayat boyunca
Kalbimi çaldı o da
Unutmak imkansız gönül yolunda
Dağların ardında yar ben olayım
Gözlerimi kapayıp hayallere dalmaya ne çok alıştım
Vazgeçemiyorum artık hayallerimden
Artık onlar gerçek
Artık onlar benim bir parçam
Bilmiyorum gerçek hayat neresi
Mutlu olmayı seçiyorum mutsuzluğu silerek
Bir bilsen
Baharda açmaya çalışan
Elleriyle gök yüzüne
Burada bende varım diyen
Bir çiçek gibi olmayı…
Bir gün yine gördüm
Tanıdık geldi, düşünmeden
Koştum ardından yetişmek için
Kocaman dünyanda bir o vardı
Aramızda bir iki adım kala
Bakmaktan, görmekten çok korkuyorum
Bu gün onlar çok soğuk
Üşüyorum her görüşümde
Dışarıda fırtına var, güçlükle ilerliyorum
Üşüyorum ama çok üşüyorum
Yağmur yağıyor yine
Islanmışım aşkından
Görsem bir seslensem ona
Anla artık seviyorum seni
Onu görmek için düştüm yola
Aşk tomurcuğunun açmasını beklerken
Yine ıssız kaldırımlar gibi yalnız kalbim
Mutluluğu aradım seneler boyu
Tam oldu derken, baktım olmayı vermiş
Gönlüm hep dertlerle dolu
Hüzünlenmek elde mi?
Ben seven değil hayatta
Sevgiyi yaşar oldum yolunda
Desen bana; günler geçse de
İçimdeki sevgi biter mi?
Gözlerimle ararım seni
Senden öğrenirim ne çok seveceğimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!