İnsan insanı böylesine sever mi?
Sevmez,yazıktır
Zulümdür
Sen de zulümlerin en güzeli.
Senin için her şeyi yapardım
Bir şans vermen yeterdi
Bir şans..
Sana tüm kalbimi verdim
Sense hiçbir şey vermedin
Korktun,
Her gün sordum sana
Memnun olmadığın nedir?
Bilmiyorum sevgilim,dedin
Artık ben de bilmiyorum
Geleceğimizi
Hayallerimizi
Hayır,hayır
Düşünemiyorum
Seni bir başkasıyla düşünemiyorum
İçten içe öldürüyor beni her ihtimali
Rüyalarıma girdiği gibi,
Uykulara da küstüm.
Aşkın öyle bir bataklık ki
Senden gayrı ne kadınlar beğendim
Lakin,gönlüm varamadı bir türlü,birine.
Ölücem sevgilim.ölücem
Dertten,kederden ölücem
Gecenin sessizliğinde satırlara ağlamaktayım
Gönlümü kaplar hasretin
Yağmuru dinmeyen bir kara bulutun altındayım
Beni ayakta tutsa da şehvetin,
Sevişelim bir gün,
Bedenlerimizin haricinde
Kalbime dokun,
Gecenin sessizliğinde.
Seni arzularım her nefesimde
Nerde görsem
Soymak isterim seni,oracıkta
Yatağımda ol
Yaklaş bana
Gir kanıma,içime
Kafam git gelli
Hayatım eh işte
Yeni bir güne
Yeni bir dert daha
Bilmiyorum,
Böyle nereye kadar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!