Yılların yorgunluğunu
Yüzünde biriktirmiş
Bir adam geçti içimden
Saçlarında çilesi
Sesinde hüzün
Ve de hayata yılgın
Bugün zaten içime sığdıramadığım hasretimi,
Bir kez daha büyüttüm içimde
Ve kalbimde asılı kalmış,
Özlem çiçeklerini de suladım
Bir şarkı söyledim önce kendime
Sonra da bir türkü,
Kurumaya yüz tutmuş bir ağacın
Yeniden yeşermesidir ikinci bahar
Dallarında oynaşırken kuşlar
Yaprakların ayakta sevişmesidir
Rüzgardaki savrulmalar…
Susuzluktan çatlamış toprağı
Çatlak elleriyle çapalayan ırgat
Yüzünde bir kavrukluk
İflahsız bir sefalet
Sözleri kaba saba
Kılık çok rüküş, kıyafetse rezalet…
Uyanmakla biter gece
Tazelenen bir umutla
Mücadelesi başlar yeni bir günün
Telaşesi meşgalesi hepsi hikaye
Aslında işin doğrusu
Umut tohumları toplamaktır
Bu şiir kırk yıllık bir kitaba dair
Sıcak bir dokunuşla başlar
Kekremsi bir tat olur her dokunuş
Geçmişi güne, dünü ana çevirir
Beynimin çapraşık kıvrımlarında
Uçuşan sözlerdir, sözlerdir dizilir
Böyle havalarda kuşları düşünürüm
Yağmur taneleri inerken semadan
Yalnızlığımla birlikte üşürüm
Titrer yalnız kalan ellerim
Üşür kimsesiz dudaklarım
Ama ben daha çok
Bir kadına ait olabilmek, ve sadece onun kalmak istedim
En masum hallerimle sevmek ve sevilmekti aslında hakkım
Ama kaderim böyleymiş, kalakalmakmış böyle yalnız ve aşksız
Bundan sonra çoğalmalı, şiirlere sığmayan yalnızlığımız
Ve şimdi sevdiğim ikimize de kutlu olsun ayrılığımız
Yeşillenmeye görsün memleketimin dağları
Sıra sıra tepelerinde
Umut çiçekleri açar
Renkten renge bürünür yamaçlar
Burcu burcu kokar türküler
Şiirlerse daha bir ozanca
Pencereme konan güzel kuş
Şiirlerime eşlik etmeye mi geldin
Gitmeyi unut o zaman
Şiir hayat boyu sürer
Şair vazgeçmez söylemekten
Hadi senle bir şiir yazalım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!