Yarasalar uçarken sokaklarda geceleğin
Gözüm yatağımın yanındaki cama gidiyor
Seyrederken onları bilmem saat kaçı gecenin
Karanlık odam birden annemce aydınlanıyor
Kızıyor annem neden uyumadın gece din
Ben diyorum merak beni uyutmuyor
Herkes yaşıyor, ne bu ehemmiyet?
Herkes yaşıyor, ne bu mükemmeliyet?
Karası akı olur hep, gelecek eninde sonunda muhaceret
O zamana dek yaşa ne âlâ müddet!
Gidinin bile alanı var iken
Yükseliyor alçak it terörü
Ölüyor insanlar üzeri gömülü
İtlaf deyince salak bir gürültü
Kesin sesinizi, sıkarım itinizin ümüğünü!
Ben insanım, o hayvan!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!