Dalgalar denizlere sığmazdı ben sana
Öğrendiğimden beridir kafam duman
Hislerim alev kalbim sis
İstemiyorum sensiz bir hayat
Bu şehir irfansızdı seni sevdiğimi
Zümrüt yeşili gözlerinle bedenime olduğun sarmaşığa sarıldım huzurum oldun
Kıyametleri kopardığın sözler gecelerin karanlığında kaldı çekebildiğim bir dert değil perde oldu
Samanlarda sakladığın sevgine muhtaç kaldığım kadar değerim kaldı çaresizim
Sana olan umutlarım kadar dışardaydı gözün sadetin bile yoktu bir gram hüzün
Kovulduğum tek yer o bar sandalyesi değildi solumuş kalbimin sensiz yalnızlığıydı
Saklandığın yalanların arkasında gizlenmen bittiğinde anladın dünyanı sessiz kaldım sandın
Siz hiç yatağınızda yalnızlığınıza gömüldünüz mü?
Siz hiç yanarken dondunuz mu?
Siz hiç yaşarken bir hiç oldunuz mu?
Siz hiç hissederken öldünüz mü?
Tek elli ölüm gelenden korkmaz
Son olur bu zamana karşı akan yaşamlar
Vakit dolar ağladığımda
Yeminli kalmışım düşünmeyeceğime
Asılı kalmış çamaşır gibi üşümüşüm
Hatrı sayılır vaziyette kalkmışım masadan
Yine yalnızlığımla kendi kendime kaldım
Hüsranla dolu gözlerimle kaldım
Hiçsizlikte,boşlukta kaldım
Geriye dönemez hatalarımı unutamadım
Sevilemedim yoksun kaldım
İhtirasına yine yenik düştüm kalkamam geri
Menfaatlerin kalmadı mı artık yeter yaptıkların
Esaretin bedeli bu olamaz çektiklerimden usandırdın beni
Bıkmış insanlardan
Yorulmuş sıkılmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!