Eminoğlu oldum ben Şiiri - Adem Eminoğlu

Ayın yıldızın şâvkına
Rüzgarla name saldım ben
Düştük muhannet aşkına
Kıymet bilene, candım ben

Gönül deryasına daldım
Gahi dolup gâh boşaldım
Bir mah cemale aldandım
Boşa tutuşup yandım ben

Hayalmiydi düşmü bilmem
Bundan gayri artık gülmem
Hasreti sinemde, ölmem
Vefayı bilir sandım ben

Her seher vakti yâdımda
Yâr'dır ezberim kelamda
Sadık kalır mı vâdin de
Onu bilmem de kaldım ben

Ey ela gözlüm cananım
Ayrı düşmek oldu rah'ım
Mecnun Keremi kınadım
Bak Eminoğlu oldum ben