Sen ay'la soluklanıyorsun
ben güneşle hayatı buluyorum
yine de
aynı aşkı yaşıyoruz
Belki aynı bardaktan
Keşkelerimizin
Küçük saklı
kutusunu açmak istedim
hani….
Unuttuğumuz
Yada hiç unutmadığımız.
yine kayboldu güneş
usul usul dağların arasından
sisler arasıda sakarya
var la yok arasında
şehrin ışıklarını göremiyorum artık
gönlümün pusu mu çöktü şehre
doğduğun günü anımsıyorum
sen tatlı tatlı uyurken
ne kadar şaşkındım
bir o kadarda mutlu
dün gibi
canım
ikimiz de,
kurmaya çalışsak ta
beceremeyiz bu aşkı
ancak bakışırız öyle uzaktan.
gözlerimiz yüreğe akar
orada kalır öylece,
Tık tık
kapı çaldı
selam dedi bir ses
baktım kimse yok
yine serap gördüm
açtığım gibi kapıyı tekrar kapadım
Sen yok isen, her şey onun olsa ne olur
Bilirim, gözlerin gözlerine hiç dalmayacak
Firakınla yıkılan yüreğine el at
Yoksa ebede kadar enkaz kalacak
Ümitsizce gözlerine her baktığında
Acılar yüreğinde mülteci olur
Bir sahil kasabası
öyle sessiz öylesine mahsun
sanki
fırtına kopmuş da
yerini sessizlik almış
insanlar suskun,kuşlar bile ötmüyor.
Sokaklardayım
attığım adımlar boşlukta geziniyor
yağmur yağsa
damlalar bana seni söylüyor,
çiçeklerin boynu bükük,
güneş bitmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!