Emine İçin Şiiri - Abbas Semercioğlu

Tam sevmeyi unuttum dediğim an da çıktın karşıma!
Önce düşlerimi süsledin,
Sonra gülmeyi yeniden öğrettin.
Karanlık odama aydınlığını getirdin,
Aldın beni yalnızlığın koynundan,
İlham perim oldun!
Hayatı yeniden seninle buldum.
Yaşların hiç eksik olmadığı gözlerim, seninle güldü!
Seninle hayat buldu şu küçük yüreğim.
Ben beni sende buldum...

Seni gördüğüm ilk an da hayatta olduğumu anladım.
Gözlerimi havaya dikip;
Bir güneşe bir de sana baktım!
Ellerini tuttum ellerimi yakacak mısın diye?
Güneşin bir habercisisin sandım, doğduğunda içime.
Evet sen gerçekten güneşim, yaşama sevincim
Hayata bakışımsın!
Sen yokluğunda dayanılmayan,
Varlığında doyulmayansın.
Sen benim hep ulaşmak isteyipte
Ulaşamadığım aydığınlığımsın.
Yüreğimsin, gözlerimsin, herşeyimsin...