Yenilmez gùçlùyùm derdim
Ne badirelerden geçtim
Şimdi böyle teptil şaştim
Bu başima gelene bak
Dùnya sana boşa geldim
Oruç namaz kilmak ile
Günahtan arnmaz kimse
Her işine katmiş hille
Bize sormasin din iman
Menfaat olmuş din iman
Her insanda vardir ayrı marifet
Ne çikar yanlışa ederse hizmet
Kendin bilmeyene verilmez kiymet
Özünde güzel huy gerek insana
Kem söz kurşun gibi İşlerse cana
İnsanlar var tùrlù tùrlù
Kimi ehl-i kimi nurlu
Dünya mali önemsemez
Mutlu eder sevgi onu
Kimi mucit kimi lokman
Birine rasladim hep atip tutmuş
Kargadan feyz alip çok fazla ötmùş
Şiir yazanlar var duygusuz demiş
Şairim desen,ki sende ne çikar
Cahilin Duygusu Mantigi olmaz
İyilik kötülüğe galip gelmeli
Sevgi yùreklerde yerin almali
Mertlik gelip meydanlara çikmali
Kin nefreti bu evrende silmeli
Dùrùstlùk her zaman başta olmalı
Bu nasil bir kotù zaman
ilkel çağa dondù devran
Aya bile çikiti insan
Bu kavgalar niçin neden
Koca dùnya kime dardir
Fikri bozuk kafa bir beton duvar
Bir kişi böyleyse pis koku yayar
Toplumun aklağini dùzenin bozar
Maskeyle gizlenen o kara yùzler
Namaz niyaz bumu dilinde riya?
Geldin dùnyaya gidersin
Dùnya malini neylersin
Bir kaç metire bez ile
Bir mezara gireceksin..
Malin mùlklerin çok olsun
Şöyle dùrup dùnya seyrine daldim
Gidip dört bir yani dolandim geldim
Bu kurulu dùzenin sahibin sordum
Bilinmez sirimiş anladim bildim
Daldim derinlere çikamaz oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!