Emeklinin Maaşına Bloke Konulursa

(“Bir maaşın çalındığı yerde, bir ömür mahkûm olur.”)

Bir maaştı elinde —
Zaten üç gün yetmeyen
Bir eczane kuyruğuydu hayatı
Bir simit bölüştüğü torununa
“Şeker alma” dediği çünkü
İnsülin alamıyordu

Ve bir gün
Kapandı banka ekranı
Yazdı soğukça:
“Bloke konuldu”

Ne suç
Ne mahkeme
Sadece borç
Sadece açlık

Bir lokma ekmekti
Mirası bu ülkenin
Kırış kırış avuçlarında
“Devlet baba” diyordu bir zaman
Şimdi soruyordu sadece:
“Evladım, devlet kim?”

Yastık altında sakladığı
O eski kırmızı cüzdanın içi boştu
Ama alnı doluydu terle
Maaşı yoktu artık
Ama onuru vardı hâlâ
Yalınayaktı belki
Ama harama el uzatmamıştı

Televizyonda biri konuşuyordu:
“Ekonomimiz büyüyor...”
Gülümsedi
Çünkü o gün aç yatmıştı
Ve açlığın dili yoktu
Ama sesini duyan da yoktu zaten

Bir dilekçe yazdı sonra
Mahkemeye değil
Allah’a…

“Ya sabır” dedi
“Ya sabır” dedi
“Ya sabır…”