Emanetçi Şiiri - Dağlar Özügüç

Tebessümlere bile hüzün hakim olmuştur
Kan kustuk dudaktaki kanı gizledik
Kızılcık şerbeti iksirdir dedik şifa niyetine
Döndük hanemizde kan tükürdük
Kimseye bir şey belli etmedik
Durumumuzu bir yol soracak olursanız
Göz yaşı medeniyetinden nasibini almamış
İskenderiye hamalının haline yakındır
Bizim olmayana gönül bağlamak acıtırmış
Aşık fazla acıya ağlayamaz katılaşırmış
Dolayısıyla bu güzel dünya bizim değil
Emanetçiyiz biz sadece ruh kalıcıdır
Hakikati bilmenin doğru yaşamanın
Bir maliyet bedeli mutlaka olmalıdır
Güzeli görmenin bir emsalsız bakış
Gülücük yakalamanın bir duruş
Sevmenin de bir asaleti olmasın mı?
Dostunu musalla taşında unutanları da gördük
Haktan hakikatten fakir olmamak için
Gerçeklerin huzurunda yoğun çabamız olmuştur