ne var ki
tükendi sevilecekler...
Gökyüzünü, Ayı, yıldızları göremez olduk
unuttuk toprağın tevâzusunu
taşranın saflığını tezek kokusunu
doyumsuz nefeslerin esiri artık
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
