Elvedam Şiiri - Bilal Akar

Bugünlerde karanlıklardayım yine.
Taşasım geliyor içimden,
Sığamıyorum kendime.
Haykırmak istiyorum yalnızlığa,
Sesim çıkmıyor.
Gidiyorum uzaklaşıyorum her yerden.
Ya yine bulursa aşk diye korkuyorum,
Endişeliyim artık tüm sevgilere,
Hain yüreklere,
Yalan söyleyen gözlere kapalıyım artık.
İlk ve son defa gidiyorum buralardan,
Son kez ayna da kendime bakıyorum.
Sahte sevgilerle kirlenmiş,
Yalancı dokunuşlarla dolu olan bedenime veda etmeye gidiyorum.
Her terkedişte yanımda bulduğum,
Yalnızlık var bavulumda.
Sebepsiz biten aşkların sitemleri var ceplerimde.
Avuçlarımın içinde kanatan sevgilerin izleri,
Yalan söylenen duyguların yaraları var düşüncelerimde.
Her yerimde bir iz,
Yüreğimde ise isyan dolu senelerle,
Elveda ediyorum buralara.
Uçurumun dibine getirmişken hayatımı,
Geri dönüp bakmak gelmiyor içimden.
Yaşadığım boş sevdaların ellerini hissediyorum sırtımda.
Bomboş hayatıma bir boşlukda son veriyorum.
Bu benim kendime ilk elvedam,
Ve son sözlerim.