Elveda Okul Merhaba Yeni Hayat

Zaman ayrılığı sürüp getirmiş, duruyor kapımda.
Bugün yüreğim bir başka yanıyor haziran sıcağında.
Haberi duyan çiçekler pörsümüş bal kokulu dağlarda
Kargalar bile dillerine kilit vurmuş çatı aralarında.

Eşyalar toplandı hatıralarla dolu odalardan,
Mutlu gülüşlerin sindiği duvarlardan,
Huzurun sereserpe yayıldığı ranzalardan.

Boyunlar bükülmüş hüznün ağırlığı altında.
Fotoğraflar, anılar dolu ellerdeki çantalarda.
Her şey durmuş gibi akan zaman, çarpan nabızlar;

Gönül yakıcı son tokalaşmalar merdiven başlarında.
Dillerden döküldü vedalar kapı aralığında.

Aramıza giren kırılgan camlar,
başlıyor hüzün kokulu encamları.
Seyrediyorum nemli gözlerimle pansiyondan ayrılışlarını.
Uçup gittiler
Uçup gittiler hayallerinin peşinden,
Sonu belirsiz dört bir yoldan.

Ülkemin kutsal toprakları gibi sevdim hepsini.
Okulda öğrencilerim, pansiyonda kardeşlerim.
Temiz yürekli, sevgiyle süslenmiş çiçeklerim.
İçim buruk, patlamaya hazır yanan volkan.
Gözlerim, sevgimin aktığı dinmez çağlayan.

Mazimin topraklarında unutulmaz ayak izleri.
Bastı mı yüreğimi efkarlarının selleri
Ayakta kalamaz metanetimin sarsılmaz direği,
Unuturum erkekler ağlamaz yeminini.

Her son yeni bir hayata atılan başlangıç.
Sevdiklerimin hatırası yüreğime göç eden kırlangıç.
Ayrılık acısına kavuşmadır iyi gelen ilaç.
Sevgi gönülleri birleştiren kopmaz bağlaç.

Elveda okul, elveda pansiyon!
Merhaba sonu belirsiz yeni hayat.
Merhaba sonu belirsiz yeni hayat.