Elveda İstanbul… Şiiri - Ahmet Toper

Ağlama İstanbul ’ um
Tek bir damlasına kıyamam benim için akan gözyaşlarının
Gidiyorum şimdi sorgusuz sualsiz tek bir celsede
Bende diğerleri gibi arkamda yasak bir düş bırakarak
Gidiyorum asude yüreğimle
Terk ediş değil bu, sadece hüzüne tutunmuş garip bir elveda
Masum çocukluğuma varacağım kendi dünyamda, üzülme
Tek kişilik bir bilet aldım bugün kaderden kendime

Hoşça kal diyor titreyen kalbim sana en derinden
Söyleyecek başka bir söz yok, gidiyorum ben

İsmi bilinmeyen şehre yol alıyorum
Kaldırımlar takip ediyor gölgeme saklı gökkuşağını
Damlalar bir bir düşüyor geçtiğim toprağa canını almak istercesine
Sanki her şey benden yana gidiyor
Sanki bulutlar benim için haykırıyor koca İstanbul’a
Zamana alışarak
Toprağın kokan yüreğim içimde filizlendi bahara
Ardımda doğan kaçak güneşe rağmen

Elimde etten bir maskesin ne olacağı belirsiz
Bekleyenimin acı yüzü bana dönük tüm sertliğiyle
Taraf tutmakla ilişik yaşadığım engeller
Aşamadığım içimde oturan birkaç aldanış
Bakışlarının sertliğine kaçıyor ürkek benliğimden olabildiğince

Bir kelimeyi söylemek ne kadar zormuş içinden gelmeden
Ne zormuş küçük bir hoşça kal demek yüreğine giremeden
Kal diyor titreyen kalbim en derinden
Söyleyecek başka bir söz yok, gidiyorum ben