Gözümü açtığımda seni gördüm,seni bildim.
Sendin bana sahip çıkan,
ezanımı kulağıma okuyan.
O kız kulesi, o Sultan Ahmet Camiisi, o Ayasofya.
Hepsi ama hepsi senin eserin.
Aah İstanbul! Dilin olsa ne söylerdin?
Geçen yıllar beni ezdi geçtimi derdin?
Senin üstünden kimler geldi geçti?
Hangi yiğitler, hangi asker ve şehitler?
Ya şimdi, şimdi sana ne oldu İstanbulum?
Yüzün gülmez oldu, hep ağlar oldun!
Yoksa senide benim gibi yetim ve öksüzmü bıraktılar?
Yıllarim geçti senin sokaklarında,
şimdi ise cesedim bir çöplüğün kenarında!
Elveda İstanbulum elveda……..
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 01:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!