Elveda Hakkını Helal Et Anne

Bir zamanlar canım dostum dediğim
Nasıl ocağımı söndürdü anne
Sevgisine dost dost diye yandığım
Beni daldan dala kondurdu anne

Anlatacağım bu gerçek öyküdür
Dosdoğru olanın çile yüküdür
Yalnız garibanın hep beli bükülür
Yetim derdini zalim bilemez anne

Gezdim gurbet eli bunca diyarı
Çile yollarında yoruldum gayrı
Düşene kimsenin dokunmaz hayrı
Düştükçe vurdular belime anne

Işıksız doğasız güneşsiz kaldım
Döküldüm yollara acıyı sardım
Ben neye ağladım kimlere yandım
Ağladıkça güldüler halime anne

Ne gecem kaldı nede sabahım
Dağlar taşlar aştı feryadım ahım
Çile kaderimse neydi günahım
Dost zannettiğim kan kusturdu anne

Can dediğim aşıma zehir ezdirdi
Vurdu yerden yere candan bezdirdi
Çare yollarına engel dizdirdi
Ne zaman konuşsam susturdu anne

Kapandı yüzüme çaldığım kapı
Akıttı yüzünden dilinden tipi
Bazen tayfun bazen kasırga gibi
Esti ciğerime yaktı be anne

Dostların çilesi vefası kahrı
Gözümün yaşı doldurdu bahrı
Her kapıda dilinden akıttı zehri
Dilin zehri beni bıktırdı anne

Her derde meğer çare anneymiş
Aç kaldımı yemez anne verirmiş
Bir döşeği olsa sana serermiş
Dostu senin gibi zannettim anne

Her sabah sobayı yakardı erken
Gelir öper beni kalk oğlum derken
Biraz süt yumurta ben tokum derken
Meğer aç dururmuş fedakar anne

Kimseler kalmasın kendi başına
Gardaştan fayda yok öz gardaşına
Benim için akıttığın o göz yaşına
Bin canı verirdim bilseydim anne

Unuttum dostların ettiklerini
Yalnız ana sever sevdiklerini
Gözünden kanlı yaş döktüklerini
Bilemedim hakkını helal et anne

Ah anam ah daha ne anlatayım
Rabbim al canımı yerde yatayım
Toprak yorgan taşı yastık yapayım
Elveda hakkını helal et anne

Bir hoca müezzin kılsın namazım
Benimde gülmeden ölmekmiş yazım
Mekan cennet olsun rabbıma arzım
Elveda hakkını helal et anne