Elvedâ Diyerek Sen de Gidiyon

On Bir ay hasretle beklettin, geldin
Doyurmadan Otuz günde gidiyon
Cennete çağlayan rahmeti seldin
Beni ölüm alır, sende gidiyon

Ruha gıda bedene can akla his
Gönlümüze duygu serimize süs
Rayihandır burnumuza gelen mis
Emri İlâhîyle önde gidiyon

Elveda demeden mi gidiyorsun?
On bir ay biz yokuz ne güdüyorsun?
Sen bizi çok mükedder ediyorsun
Bizler fende sense dinde gidiyon

Cehennem kurtardığın Mü’min’ler
Peşin sıra senin takibindeler
Bu hâlde gidişin berhüdar eder
Maşukların olan canda gidiyon

Ayrılırken artırırsın hızını
Ruhu sardı vuslatının hüzünü
Aşırmadan hasretliğin dozunu
Beni koyup Türkistanda gidiyon

Sendeki düâlar semayâ direk
İlâhî rahmetle gülümseyerek
Fena âlemini tenvir ederek
İSLÂMİ’Yİ Yaratana gidiyon