Elveda Derken Şiiri - Derya Deniz Aka

Ellerin ellerimden
ayrılırken
hep bir şeyler götürür
(dü)
benden
elveda derken
dudakların nefret eder
(di)
Kendinden

Bir damla gözyaşın
okyanus olur
(du)
düşer içine boğulur
(um)
damla damla akarken
gözlerimden
ölüm
gözlerimin içine
bir sen
düşersin
ah bir bil-sen
işte o zaman
(ın)
senin
zamansızlığın
çok zor çok ağır gelir
Bana ölüm

Bir tatlı bakışın ısıtır
(dı)
içimi
sıcak bir dokunuşun
alev olur

yakar

bedenimi
sonra
kapkara
bir duman gibi
yayılır ruhum etrafa
uçup kaçar çok uzaklara
bir ben
kalırım geriye
yanmış
kül olmuş
bir ben
Düşürülmüş tuzaklara