Elveda Şiiri - Öner Özer

Heyecanlarımı kelimelere dökemediğim
Bir günde tanıdım seni.
O gün;
Yaşam kıpırtısını içinde hisseden,
Ve kanat çırpmasını bilmeyen
Yavru bir kuş gibiydim.
Mutluluk buydu,kaçırılmazdı.
Yüreğimde bir krallık kurup,
Seni baş köşeye oturttum.
Seninle,
Gündüzünde, geceninde,
Aralık kapılarından geçtim.
Sevdim,taptım,yaşadım.
Ama bir gün!
Bu heyecanın bitebileceğini düşünemedim.
Her şey değişirken
Aşkın aynı kalamayacağını bilemedim.
Bu gün;
Takvimlerden bir yaprak daha düştü.
İçimizi yakarcasına,
Yürekleri yaralarcasına.
Bir beraberliğin sonuna gelindi.
Çok uğraştık,çabaladık
Bocaladık,ayak uyduramadık,
Ayak uydurduk,mutlu olamadık.
Çıktığımız merdivenlerden
İstemeye istemeye indik.
Biz gördük,biz yaşadık.
Biz yanıldık,biz kaybettik.
Uzak hep uzak kaldık.
Bu sefer fena hırpalandık.
En sonunda elbirliğiyle,
Kumdan kaleleri yıktık.