Elveda Şiiri - İbrahim Çetinkaya

Kuru bir merhaba getirmişsin
aylardır hasret kaldığım dudaklarında
gözlerinin rengi kayıp
buz tutmuş ellerin
gülüşünü okul kapısında unutmuşsun

İçimde ki fırtına dinmiş
boşaymış yürekteki bekleyiş
hayalimde uydurduğum şiir
başlamadan bitmiş

Bir karalama sayfasında kalmış
ellerinin beyazlığı
gözlerinin parlaklığı
sesinin yankısı, yanılgısı yüreğimin

Kimse bilmemiş seni
duymamış adını ağzımda
Bu çizgiyi silemezdim ya alnımdan

Bir karalama sayfasında kalmış yüreğim
ellerinin beyazlığında
gözlerinin parlaklığında
sesinin yankısında
Bir karalama sayfasında kalmış yüreğim

Kimse bilmemiş seni
duymamış adını ağzımdan
YALAN! ! ! !
Güpegündüz sermişim yüreğimi ortaya
Saklayamamışım gözlerimdeki titrek bakışları
Sana gitmiş ayaklarım durduramamışım
Gözlerim seni aramış arka sıralarda
kantin kapısında

Karşına geçip konuşamamışım
Yüreğimi kağıtlara anlatmışım
Kimse duymamış adını ağzımdan
Geceleri sana ağlamışım

Ve sen
Kuru bir merhaba getirmişsin bana
Aylardır hasret kaldığım dudaklarında
Gözlerimden süzülen bu son damla
Bu son şiir kalemimde ağlayan
Bu yoksul elveda sana

2003-Sakarya