Elveda Şiiri - Burak Çelik 3

Kirli bir sokak kaldırımındaydım,
Elimde bitmek bilmeyen intihar
Mektuplarını okumaktaydım.
Bedenim çürümüş, artık sadece hüzün
Kaplı silüetimle yaşamaktaydım.

Sisli, karanlık, soğuk bir kış gecesi
Gibiydi hayatım.
Ellerim çatlamış, bedenim bir hayli
Yorulmuş ve gözleri görmeyen bir kış
Akşamıydım.

Nasıldı yazlar, o güneşli günler?
Aydınlığa hasret kalmıştım.
Belki bu son kışımdı artık;
Elimde bir bavul ve içinde
Pişmanlıklarım, gözyaşlarım, bitmek
Bilmeyen çaresizliklerim ve koca bir
Yalnızlığımla bu soğuk kış gecelerine
Elveda demek istiyorum.