Elveda Şiiri - Mustafa Er

Dün geldim şu cihâna bugün gidiyorum..
Elveda dostlarım!.. Hepinize elveda!....
Kahrolsam da mecburen vedâ ediyorum..
Elveda!. Elveda dostlar!.. Size elveda!..

Gönül virân olmuş,eyler feryâd-u figân…
Kızıl kor-köz olup eritir nâr-ı hicrân…
Çıkmaza dalar gönül,yapar devr-ü devrân…
Gün gün içten içe çöken öze elveda!..

Terk etti teker teker haysiyetsiz dostlar…
Soldu yüzler,çöktü gözler,eskidi postlar…
Köpeklere maskara oldu bitkin kurtlar…
Her bakışta alev saçan göze elveda!..

Hayaller bitti bir bir,kökleşti gam-gasvet!..
Beyhude geçti şu ömür;heyhat ki heyhat!..
Yaktı sinemi nice nice âh-u feryât!..
Neşe-ümit tüten lâfa-söze elveda!..

Elveda!..Beni çökerten sahte suretler!...
Elveda!..Yüzüme gülen hain nekbetler!..
Elveda!..İnsan kılıklı leş iskeletler!..
Ben yanarken gülen arsız yüze elveda!..

Dertli Mustafa der;elveda koca cihan!..
Elveda yâr!..Elveda can!..Elveda cânân!..
Elveda!..Güneşle yeniden doğan zaman!..
Güne,aya,yıla,yaza-güze elveda!..
(13’lü hece ölçüsü) 18/02/2017 M.ER ALANYA