Ey kalbim! Müsrif yâr elinden ziyan olma, çekil kabuğuna inci ol,varsın derinlerden nefesi yeten çıkarsın..........
Düğüm atamadım ömrüm ilmek ilmek sökülüyor
Kim bilir kefen bezim hangi tezgâhta dokunuyor...
Uyanık ol! koskoca sürüyü perişan eder kurdun oyunu
Sürü olma, birlik ol! ayrı yayılmak canından eder koyunu
Sürünün başı da sonu da koyun olursa uçurum hak olur
Burnu gül kokusunu alan kılavuz, gülistanı çabuk bulur….
Bu ne kin azizim nefesiniz yıldızları karartır
Bilmem kaç kat mavi sürsek gök kubbeyi ağartır....
Kızgın kumları nazarıyla gülşen eyledi Allah,
Âlem çölde böyle bir gül’ü görmedi ömrü billah....
Ağaç dalına takılmış uçurtma gibi ruhum
Bilirim ki ancak gökyüzünde huzur bulurum.....
Usandım, yerde sürünenleri görmekten, zaman semada süzülenlerle dost olma vakti…
Artık çok geç
Genç değilim
O eski sözler dile gelmiyor kolayca
İçimden söylüyorum kimse duymasın diye usulca…
Kış geceleri gri olur
Ve bi o kadar uzun
Sarılacak umudun yoksa üşürsün
Şahin olur zemheri ayazı
Bulur bir tenhada garip serçeyi
Aşığa gaflet, Gülistan'a nadas ne gerek,
Her dem kalbe YâR, daim GüL’e saltanat gerek......
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!