Elma Dersem Çıkma, Armut Zaten Haklı Şii ...

Sorunsuz kalıyordu sorumluluklarımız sahtelikle bezenmiş ölümler karşısında.
Suçumuz, umarsızlıktı bir katilin gülüşüne tanık olurken.
Tanrı yasakladı meyvemizi bu yüzden, adımız elma oldu. Sobelendik hayata.

Yağmurlarda ıslanmamayı öğrendik, her ağaç altındaysa uslanmamayı.
Pus vakitlerinde sileceklerimizi kırdık gözlerimizin, çıplaklıkta bulduk ânı,
Kalansız böldük işlemlerimizi, sonuç her zaman olduğu gibi sıfırdı.