Elma Armut 1 Şiiri - İbrahim Çelikli

“-köye misafir geldiğinde
gençler hep birlikte
Kale’deki ardıçlı yamaca tırmanırlardı
Gökdere de söğüt yaprakları hışırtısı
ve coşkun bir su sesi Gökçeşme’de
Aşşamellenin su yolundan önce...
Gökdere cağıldardı

Karşı Çeşme de su hatıldan taşardı
orda yunurdu Ötemallenin asvapları,
yalak Sarı Mamıdın dört ağaçlı
etrafı yüksek çöğür-çelenli
elma bahçesine akardı..

daha hamken yelin düşürdüğü elmaları
konu-komşu, eşe-dosta yollardı
ardından Azizin Ömer’e
parasını toplattırırdı...
Hacının Ismayıl’la bundandı dargınlığı...

eşeklere çalı odunu yükleyip, Mısırlı’dan
sepetler dolusu “yaz alması” getirdi halam,
karşı bağda bademe aşılanmış kayısı
evin önünde de
bir-kaç dal da eriğimiz vardı.

iki “göksulu”muz Taşınbaşı’nda
Nizeli Armudun yarısı bizimdi
satmaya giderdim Tokmacık’a
Hakkıoğlu Ramazan yardım ederdi
ama ben yol boyunca dağıtırdım
sepetlerden birindeki armutları”