Elma ağcı Şiiri - Serdar Karalar

Elma ağcı gölgende yerin varmı
Otursam sabah,sabah beş dakika
Kafamı dinlesem serinliğin de biraz
Serin esen ruzgarın salladığı yaprak sesleriyle

Kendimi bulsam yaşam gayemi
Yaratılış sebebimi sorgulasam biraz
Güneşmi toplasam kışa hazırlık
Gelmeden kara kışın ayazları

Sende dökmüşsün yetmeden elmaların
Rüzgarın ve insanların hoyratlığın dan
Dalların kırılmış yazık acımadan hunharca
Göl gende dinlenenlerin futursuzlugundan

Yinede ayakta dimdik duruyorsun,ya
Meydan okurcasına hür ve özgürce
Taşlarlar seni dallarında veyvelerin var
Ben teşekür ederim kendime geldim gölgende.

09/08/2022
S.karalar