Ellerinde öpülesi bir bahar

yürüdü zaman cemre kuşanarak
dayandı kanlı ve aç ağıtlara
can pazarına
çiçek ölümlerine
kalırken yivlerde paramparça dudaklar
bu yolda esmer uçurum olmasa
dayanacaktı acıya bin yıl daha
ellerinde öpülesi bir bahar

bir tek sen değilsin
bu şehirde aklıma gardiyan
bir tek sen değilsin
şiir dolu maceram

bir sen değilsin bu şehirde
tanrı edasıyla haylaz rüzgar
yüreğinde korkunç akşam
birde onlar
ağzında çakal dişli feodaller
siyasetin dişiliğinde doğan karanlık
tenhalarda cam kırığı dokunan yoksulluk
soykırım yalanıyla kırılan zaman
yani bir tek sen değilsin
uğursuz sonbahar
yanılmanın küstah yüzü
uyku tutmaz geceler
bölüşülür işkencede yarın
bir okan ölür
ellerinde öpülesi bir bahar

sokakta gider soytari hayatlar
insanca yaşamada boynu bükük manzaralar
yetimin hakkında gözü olan
canavar
tenhalarda narkotik düşkünlüğü
saatler fuhuş a çalar
bende çarmıh acısı
çocuktur varoşlarda ayaz ölümü
yani bir sen değilsin Nurşen
bu şehirde endamlı
birde onlar
yedi boğumlu akrep
narkotik kokulu yılan sevdası
bende çırılçıplak sefalet
bir okan ölür
gözlerinde oyun sevinci

bu nasıl işkence
dağılıp dökülüyorum sessizce
tam on yıldır
duymazsın Nurşen
sevmenin bir yanı ustura ağzı
ve dönülmez fırtına
bu fırtınada bir okan ölür
ellerinde öpülesi bir bahar