Ellerin Olmalı Şiiri - Ufuk Yöney

Ellerin olmalı avuçlarımda
İncecik parmakların
Yağmurdan hemen sonra
Bulutlar dağılmaya başladığında
Ellerin olmalı avuçlarımda
Sunarken gökkuşağının renklerini gözlerine
Ve kalanını ömrümün
Aşk; sadağından son oku çekip saplarken sineme
Ellerin olmalı avuçlarımda
Üşüyen parmakların.

Sonra

Ben... Demeliyim
Senin
Sus n'olur sus demeni beklerken
Ben... demeliyim
Toprak gülmek için
Göklerin ağlamasını beklerken

Seni ne çok bekledim biliyor musun
Ne çok sevmek istedim
Bir İstanbul akşamında

Sen
En mahcup halini kuşanarak
Ellerini bırakmalısın avuçlarıma
Ve bir tek ellerin
Ellerin yakışmalı
Kurak toprak gibi bekleşen dudaklarıma
Ya da celladım olmalı aşk

Tek vuruşta.

....