Ellerimle Sileyim Şiiri - Bahattin Tonbul

Gitme buralardan,
Sevgisiz yaralardan
Harlayan çıralardan
Sev ama sevdiğine kapılma
Parlayan yıldızların
Arasında gezersin
İrili ufaklı hangisine ne dersin
Elinle işaret etme sakın ha seversin
Kaybettiğin anneni sen unutma
Özleminle yüreğinde kin tutma

Çok güzelce sigarayı tüttürdün
Acı tatlı ciğerini öttürdün
Sevda dediğini sevdiğine küstürdün
Parçalayıp bedenleri bölensin
Kırk dilimi acımadan kesersin
Ayrılığı anılarda ezersin
Sonsuzluğu yer yüzünde kurutma
Bensiz o dünyayı bura ile bir tutma

Ağaçlar yaprak ile nefes alıp soluyor
Güneş onun ciğerine yavaş yavaş doluyor
Ham meyveyi hor görenler soruyor
Olgunlaşmadan düşme daldan güzelim
Benim ile anneni de
Üzme sakın ha sakın
Tek başına kalmış yalnız meleğim

Karlar eriyince toprak doyar suyuna
Bahar gelince çiçek açar boyuna
Seven kavuşunca
Yaşar sevdiğiyle ömür boyuna
Gece açar yıldızları bebeğim
Annesizsin unutma sen meleğim

Kraliçe dedik senin adına
İsim gelmez senin ismin hiçbir yanına
Hiç düşünme ne soluna nede sağına
Ateş saçar hiddetinde dileğim
Beni biraz anlaya bilsen meleğim

Çok zaman var zannedersin bilemen
Annen ile geçen anı hayalimden silemem
El açıp da Allahı’ma bir ters dua edemem
Sözüm dinle beni kırma olur mu bak meleğim
Bu alemde senin için yaşarken de öleyim

Gece karanlığında boş oturan çocuğa
Üzüm olup tat alacak koruğa
Akıl almaz yaşı bitmiş denen moruğa
Sevgi verip sarabilsen meleğim
O sıcacık nefesini ellerimle sileyim
Bahattin Tonbul
5.7.2010