Ellerimde sanki sen varsın…
Yüreğime sokulan aşk, öyle bir yakıyor ki,
Sanki her soluduğum hayat, tenimde eriyor.
Anlamsız bir ömür gökyüzüne bakıyor, gözlerimden.
Vücuduma peydahlanan yorgunluğu, taşımıyorum.
Öyle zor bir zaman ki; sanki saatler durmuş…
Dört yanıma sensizliğin, işkencesi sokulmuş.
Elimde değil, gözlerimi açtığım her anımdasın.
Hayat senle başlıyor, güne dönerken gece.
Bir uçurumdan düşer gibi sana geliyorum.
Kanatlarım yok ki; tenimden uçuyorum.
Sen benim karanlığımı, söndüren bir yüz,
Anlamsız hiçlerime, anlam katan dünyamsın.
Her gece bir ses duyarım, senden gelir sanki.
Ama dokunamam sana, kopar ellerimde yokluğun.
Buğulu camlara, her dokunduğumda ismini,
Yazar ruhum, ellerimde sanki sen varsın.
Oktay ÇEKAL
06.01.2015-23.41
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 15:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!