Ellerim yok ki benim,
Bu yüzden tutamam ellerini.
Yakar kavururum seni.
Çünkü yaradan ateşten yaratmış beni.
Benden de seni yaratmış.
Sorgulayamam ki O’nun insiyatifini.
Bana da vermiş kudretinden.
Paylaşamam ki,
Çünkü kudret paylaşılmaz.
Bunu öğrenenler bana en yakın olanlardır.
Uzaklaşanlar da hala sorgulayanlardır.
Sen nerede olduğunu biliyor musun?
Önce bunu belirle!
Çünkü ben Tanrı’nın,
Sen de benim parçamsın.
Yaradanım benden de çok yaratmış.
Ve evrenin her yanına dağıtmış.
Ama bu galaksiyi bana tahsis etmiş.
Ben sadece görevimi yapıyorum.
Alanımı aydınlatıyorum.
Işığım olmasa sen aydınlanamazsın.
Belki alırsın diğer güneşlerden biraz.
Beni anla lütfen biraz.
Sana tanrım ayetlerini göstermiş.
Kral ilan etmiş beni yeryüzü canlılarına.
Kudret paylaşılmaz.
Beni anla lütfen biraz.
Kudret paylaşılmaz.
İşte bunu anladığında,
Alacaksın hayattan müthiş bir haz.
Şunu asla unutma SEVGİLİM.
Er olan aslan, asla haksızlık yapmaz.
Kayıt Tarihi : 23.9.2013 15:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!