ELLERİM BOMBOŞ
Gönlümde sevdanın eski izleri,
Sönmeyen yangının derin közleri.
Beklerim yolları, sessiz gözleri,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Bir hayal uğruna geçti yıllarım,
Sensizlik içinde soldu dallarım.
Özleminle doldu boş odalarım,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Baharda açan gülüşün solmaz,
Hasretin içimde hiç mi hiç olmaz.
Gidenin ardında umutlar olmaz,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Ne bir ses duydum ne de bir selam,
İçimde çırpınır yetim bir ilham.
Gözlerim ufkunda arar bir akşam,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Rüzgarla savrulur düşlerim tek tek,
Geçmişin izlerini silemem demek.
Söylenir gönlümde yıkık bir hece,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Ay ışığı vurur solgun yüzüme,
Hüzünler karışır ince sözüme.
Bir damla umut da düşmez gönlüme,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Sokaklar suskun, geceler yasta,
Aşkım kaybolmuş boş bir sevdada.
Tutunacak dalım kalmamış başka,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Görsem de düşümde seni her gece,
Uyanır gönlümde sancılar ince.
Hasretle yanarım ben bile bile,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Bir gün dönersen eğer, kollarıma,
Çiçekler açar hep solan dallar.
Gücüm kalmadı sensiz yaşamaya,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
Bir ömür tükendi sensiz yanarak,
Kalbim hep sen diye çırpındı durdu.
Yalnızlık içinde yandım ağlayarak,
Şimdi ellerim bomboş kaldı yine.
YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 10.09.2025
SAAT: 07:35
Kayıt Tarihi : 10.9.2025 08:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!