Elleri Boşlukta Şiiri - Den Arın

Saatler kayıyor parmaklarının arasından,
tiktaklar birer birer kaçıyor,
gözlerin onları takip ediyor,
ama hiçbirini tutamıyorsun.

Güneş geliyor,
bulutlar kaçıyor,
her adımın arkanda bir boşluk bırakıyor.
Ellerin uzanıyor,
ama zaman bir gölge gibi kayıp gidiyor.

Bir kahve soğuyor masanda,
bir gülüş dönüyor ardında,
bir mektup açılmamış bekliyor
ve sen hâlâ yakalamaya çalışıyorsun.

Bir an duruyorsun,
nefes alıyorsun,
ama her nefesin bir saniyeyi bırakıyor
havada,
senin olmadan,
seninle birlikte.

Ve fark ediyorsun:
zaman senin için durmuyor,
ama sen hâlâ koşuyorsun
boşlukta,
ellerin her şeyi ararken
sadece kendini yakalıyorsun.