Eller Tutusmaz Oldu Gözler Bulusmaz Olduu

"Gitmek Sadece Ayakla Olmaz"
Göz göze gelmeden geçiyoruz artık,
Sanki yabancıyız yılların içinden.
Bir zamanlar “biz” diyorduk,
Şimdi “sen” ayrı, “ben” başka bir yerden...

Ne zaman koptu kalbimizdeki bağ?
Hangi susuşumuz kırdı ilk defa bizi?
Belki de çok sustuk…
Belki de çok konuştuk ama duymadık birbirimizi.

Sevgi, öylece çekip gitmezmiş aslında,
Onu uğurlayan, ilgisizlik olurmuş.
Bir çiçek gibi,
Her gün biraz daha solmuşuz fark etmeden...

Sen yanımda, ben uzağında
Aynı sofrada ama ayrı dünyalarda…
Yüreğimde kaldı son “iyi geceler”,
Dudaklarımıza uğramadan geçti günaydınlar.

Ve şimdi...
Ayrılık bir valize sığmıyor,
Ne koyarsan eksik, ne bırakırsan ağır.
Gitmek sadece ayakla olmazmış,
En çok da kalpten gidermiş insan.