Eller Duymasın Şiiri - Şemsi Hançer

Kapat kapıları, çekin perdeleri nolur.
hainligini aman derim eller duymasın.
Kilit vursunlar gecelere şafak sökmesin,
Gün ışırken kalleşligini, eller duymasın.

İhanetinin kokusunu almadım sanma,
Lakin konduramadım koynundaki yılana.
Sandım, şu koca dağlar o an çöktü sırtıma!
Dağdan agır kahbeligini, eller duymasın

Yalanım yok,inanki çok seyiyordum seni,
Layık degilmişsin yadırgadınmı yerini?
Kapattım artık sana gönlümün defterini.
Saklarım icimde kalleşliginı , eller duymasın

Ar ettim yaptıgını, anlatmaya utandım!
Meşrebinde arsızlık, utanmayı bilmedin!
Konuşsam dile sussam yurege ağır dedim.
Ben saklarım ihanetini, eller bilmesin.

İster miraca çık, ister resülüne kavuş
Git gözüm görmesin gönlümden savuş
Son perde kapandı kendi pisliginle yoguş,
Ben bilirim hainligini, eller bilmesin

Şemsi Hançer