Yazmayalı çok olmuş seni.
Artık tarifi olmayan, henüz dillere düşmeyen kelimeler eşliğinde yürüyorum.
İçimde senden kalan kolonlar, üzerlerinde figürlerin, bir tek sen ayakta tutuyorsun beni.
Bazen sakin, bazen sinirliyim.
Bazen aklım başımda, bazen ulaşamayacağım yaylalara dalıp gidiyorum.
İnanmayacaksın ama mango ağaçlarından ardıç topluyorum.
Arada bir silkeleniyorum, dallarımdan
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta