Elini verir misin? Şiiri - Cafer Yurtsever

Elini verir misin
elini, ellerini
başını başıma dayar mısın
başını, saçlarını;
kapatır mısın gözlerini
ve tek söz demeden.

Elini verir misin?

Bitmesin bu gece, doğmasın güneş,
ellerin hep avucumda kalsın
saçlarını koklamaktan korkuyorum
saçların batıyor omzuma
elin elimde buz gibi;
gözlerin kapalı
seni derin bir uykudan
uyandırmaktan korkuyorum;
oysa daha yeni tanıştık
iki sat olmadı bile;
ve ağır ağır çıktığımız merdivenleri
hızla çıkıyoruz ilk kez
ve geceye küsüyorum
sana küsüyorum ellerin buz gibi;

düşlerine taşı beni, düşlerinde ol yanımda
yenik düştüğün için utanma
olaki güneş doğar ve söyleyecek bir çift sözün
olur ve sen nasıl söyleyeceğini
bilmezsen, bilesin ki benim de
bir çift sözüm vardır,
nasıl söyleyeceğimi bilemediğim gibi
ve utanmayacağım.

Dönerdi kazan işçileri ellerinde demir pası
biz gemilere el sallamaktan yorgun düşerdik
gencecik insanlardı hepsi
biz o gün de yaşlı ve yorgunduk
ve hiçbir zaman olmadığı gibi
o gün de sevgilimiz yoktu
elinden tutamadık kızların
elinden tutamadık delikanlıların
saçlarını koklamadık, sokulmadık kokularına
dokunmadık tenlerine uzak ve yaşanmamış
sevdaların içinde şair dahi olamadık;
bir akşamdan diğer akşama
bir geceden diğer geceye
böldük sevdaları bizim olmayan
bizim olmayacak sevdaları.

Kapalı gözlerin görebildiği nedir ki?

Dünyanıza bir kapı açılır;
kırk anahtar ve bir çığlıkla
ve her kapı yüreğine açılır,
düşündeyim
kraldan daha kral
bedelini ödemeye hazır
bekliyorum,
az gelir acı çekmek
zincirlere, rutubetli han
dehlizlerine hapsetsinler
burdayım, bekliyorum.

Denilmez mi
acılar içindeyim
ve keşke yitip gitmese idi
yollar, gecenin ayazı, merdivenler,
sigaralar, yüksek topuklar,
üşüyorumlar ve
ne oldular.

Denilmez mi
yudumladığımız
kendi kanımızdır.

Yarın olmadan
söyler misin
yalnızlığın ne çekilmez
ve ne ağır geldiğini
düşerken nabzımız
düşerken içten kalelerimiz.

Kasten vurulmak için
bağrımı açtım
vuruldukça
açtım
son nefesimde dahi
ellerinden tutmak
varmış.

Bedeller ağır
bedeller kahredici
bedeller ölümcül
bedeller yürekli
insanlara layık
bir sevda borcum yok
bir de ödenmemiş bedeli.

Elini verir misin,
bir an için
ama bir ömür boyu
şuramda tutmak için;
gecelere açılan kapılardan
çıkıp gelecek aydınlığa dek
tutacağım ellerini verir misin?
yalnızlığım, kadınım?

Ellerini ver,
bir tek söz etmeden
ellerini ver;
ilk kez kendim için istiyorum
ilk kez kendim için tutacağım
ellerinden
benim olsun ellerin
benim olsun geleceğin
benim olsun mevsimler
benim olsun
benim olsun

Aralık’95