Çare yok!
yakalandım,
bir kırlangıç fırtınasına,
kırılacak kanadım...
fırtına önünde,
bir çınar yaprağı misali,
gören uçuyorum sanıyor...
İçimde farkındalıklar,
Gök...
Şimşek...
Duygularım yerle bir,
izin verirsem taşacak,
iki çeşme yalağı gibi,
gözlerime dolan yağmur...
artık,
faydası yok!
nasihatlerin,
'İlla da gideceğim! 'diyor,
martı yüreğimin peşinden,
Bir seyyah,
tıpkı...
çölde gibi,
anlaşılmazlıklar içinde, vahalar arıyor!
Bazen,serap görüyor,
aynı,sığ duygulu çıkmazlarda...
O'nu buldum sanıyor...
Bazen,sağnaklara yakalanıyor,
avuç içi kadar,göllerinde,
boğuluyor,
yağmurun,
bazen de
bir kağıt kayık misali,
dibe vurdum sanıyor...
17 Eylül 1995 Bakırköy/İstanbul
................
Kayıt Tarihi : 14.8.2007 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bence onlar daha sorunsuz yaşıyorlar belki ama ruhsuz ve mekanik bir hayat onların yaşadıkları,tatsız,tuzsuz ve bir zaman öldürmekten başka bir şey değil bence...
doğa gözlemleriniz ve bunlardan edindiğiniz izlenimleri dizelerer aktarmanız büyük bir başarıdır.
Kutlarım...
Bazen,sağnaklara yakalanıyor,
avuç içi kadar,göllerinde,
boğuluyor,
yağmurun,
bazen de
bir kağıt kayık misali,
dibe vurdum sanıyor...
avuç içi kadar,göllerinde,
boğuluyor,
yağmurun,
bazen de
bir kağıt kayık misali,
dibe vurudum sanıyor...
yüreğinize sağlık tebrikler.
TÜM YORUMLAR (4)