Ne yağan yağmuru durdurabilirim
Ne gönlüme set çekebilirim
Dur durabilirsen önünde
Her giden yolcu bir el sallarken geriye
Bir ben gözü yaşlı kaldım geride
Kara duman gizleyemedi sensizliğimi
Kanıma canıma ne ettin ne
aynalar farketti gidişini
rüzgarlar esmez oldu
gittiğin yerden
kuşlar göç etti burada yokluğunda
teselliler fayda etmez artık
yordun bedenimi taşıyacak
ruhum yok artık
ellere verdim
bir gün yolda karşılaştım
ruhumla
ben perperişan bir halde
deli gönül ise
bir köşeye terkedilmiş
vurgunlerın en büyüğünü yiyerek
geceden yenilgi ile ayrılmış sabaha
bir savşçı edası yok artık
gözlerimde
ben sana değil sevdama yenildim
ne istedin şu gönülden ne
anladım ki ömrümün bittiği yerdesin
sen anlamadın
notalar bile beni anlayıp şarkılar besteledi
gökyüzü yarıldı ikiye
mevsimler durdu yerinde
nasıl anlamazsın sen
sen hiç sevmedin mi
bilirsin kelebekler yağmurda uçamaz
Kayıt Tarihi : 1.9.2001 03:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!