Elifler Mimler Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Suyu yakıp bulut eyleyen gözler
Hasretle sevdanın yolunu gözler

Ne çıkar uzakta açsa çiçekler
Bilmez mi bekleyen usanmaz bekler

Dağların ardından kokusun(u) duyar
Gelecek baharın gününü sayar

Kıskanır arıdan, petekten, baldan
Aşk ile devşirir gülleri daldan

Sevda ile bakar aya, yıldıza
Hamd eder, her daim ekmeğe,tuza

Irmak kenarında uykuya dalar
Suyun ninnisini boynuna dolar

Yalnızlık duvarı tunçtan örülmüş
Meğer beratımız çoktan dürülmüş

Yoluma dikilmiş elifler, mimler
Bize nazar eden bilmem ki kimler

Tutarmış derlerdi kuşların âhı
Bilerek tatmadım ben o günâhı

Hiç bir kırlangıca sapan çekmedim
Hayat tarlasına kurşun ekmedim

Kabuslar görürsen hayırlara yor
Bu derdi anlatmak gülmekten de zor

Öyle bir arafta kaldım ki bilsen
Belki de anlarsın ölümü görsen

Kalp kırıklarıymış göğsüme batan
Gel beni özgür kıl, ey yüce vatan

Ayrılık söndürmek gökte güneşi
Vuslat, çıplak elle tutmak ateşi

Söndürürsen suyu küle banarsın
Sevdaya meyletme, sen de yanarsın

Yoluma dikilmiş elifler, mimler
Bize nazar eden bilmem ki kimler