'Kıyamet mutlaka kopmadan önce, biri uzatır elini dìgerìne...'
Ben cezamı kovalıyorum cehennemde,
sense sıcacık, esmer, taptaze..
Burnumda tütüyor yine hiç almadığım kökün gece geçe..
Elimde, dilimde;
falım, içim harap, biçare.
Nefretim en alevli hediye.
sana, bana..
En fazla da içim hayran sana.
İçim dışıma çıkmış, kör olmuşsun!
Adın dilimde, sağır olmuşsun!
Ben paramparça kaldıkça sen..
Sen elif olmuşsun..!
Kayıt Tarihi : 28.7.2010 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!