Elif Hüma'ya Şiiri - Ebubekir Sıddık Cengiz

Yaşanmadı diyemem
bir kahve içimliğinde hayalin var oluyordu
sonrası sahibine ulaşmayan bir yığın mektup
bir gün deyip çekiliyorduk.

Neyi tarif etsem baban oluyor
biraz çocukluk, biraz da gençlik...
Ve İstanbul şaşırtıyordu beni dâima
baban giriyor araya, müsait bir yerde...

Desem ki öğrenci, müzisyen, teknisyen
desem ki Taksim'de sabah altıda
yükümüz bir büyük piyano
tramvay geldi kalkalım.

Şehir dışına eğitime giden adam
dönüşte büyük bir toplantı, sevmek güzeldir
bana bakılıyor masada
tekrarlıyorum, yaşamak bu olsa gerek.

Baştan anlatayım,
bir uçak hikayesiydi evvelin
sonrasında bir şeyler söyleniyor, evet kızmış...
adını koyarken yaşanılan süreç
Antik çağlardan kalmış gibiydi baban
tut elimden elif, geldik sayılır.