Yıl bin dokuz yüz on beş, muharebe yılları;
Üç küçük yavrusuyla Sultan’ın zor anları.
İki oğlu ve eşi cephede savaşırken
Sultan kimsesiz,
Sultan sahipsiz, Sultan öksüz,
Sultan çaresiz….
En az kendi yetimleri kadar yetim,
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta