Yıl bin dokuz yüz on beş, muharebe yılları;
Üç küçük yavrusuyla Sultan’ın zor anları.
İki oğlu ve eşi cephede savaşırken
Sultan kimsesiz,
Sultan sahipsiz, Sultan öksüz,
Sultan çaresiz….
En az kendi yetimleri kadar yetim,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta