dünyaya çıktığında tekrar
o cesur o kararlı halinde
ne kadar sürecek bu kez dersin
tekrar inanacak
tekrar güvenecek
ölüm zamanım geldiğinde
bir kadeh kırmızı şarap verin bana
en sevdiğimden
kanımla aynı renk olandan
sevdiğim adam yanımda olsun
en sevdiğim şarkı çalsın
İçimde tarif edilmez bir coşku var
Kafesten kurtulan kuş gibi
Vadi aşağı koşan tay gibi
Rüzgara karşı giden yelken gibi
İçimde tarif edilmez bir korku var
Gidiş yolundaki sisten
sınırlarına ulaştığını sandığında
karşına çıkan o engeldi asıl sınır
ekstremleri hesaplamaya çalışırken
karşısında ezildiğin
gün olup bitecek dediğimiz
Yalnızdık
Hepimiz
Bir şekilde
Kimse ötekinin içinde olup biteni görmüyordu
Kendine gömülmüştü herkes
Sessiz çığlık doluydu heryer
kaçardı gerçek
saklanırdı yalan
sanki bilmiyorlar
alacakaranlıklar geçecek
gün ağaracak
yalnız vakit alacak
dumandan olsa gerek
hayata bakışım
ben mi dumandayım
duman mı bende
büyük bir yanılsama
uzun yollarda düşünüyor insan beynine yenilerek
kuslara bakıp goclerini seyrederek
birlikteliklerine imrenerek
aslında bilerek hep ucup gideceklerini
yoldaki kuslara carpmamaya cabalayarak
hayata atılmak mı?
hayata katılmak mı?
ne zaman başladı bu döngü?
ana rahminden atılmakla mı?
atılgan olmak önemliydiyse eğer,
insanları beklemeyi bıraktığında
en güzel konsere gideceksin
bıraktığında beklemeyi
kendini daha da derinden seveceksin
bıraktığında kendini
keşfedeceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!