Emekliyorum daha,
Öğrenemedim hala.
Ablaların,ağabeylerin hayatını,
Bende bilmiyordum, hiç sorma.
Hayatın her basamağını,
Sonbaharın gülüşüsün
Annelerin en güzelisin
Bir inci sarar seni
Al yanaklarımı öpersin
Hayat senle daha tatlı
Asla bırakmazsın beni
Acıkmıştı o küçük ve fakir çocuk,
Bir ona baktım, bir yoğurduma.
Ağlıyordu küçük ve sahipsiz çocuk,
Bir ona baktım bir yoğurduma.
Maceradan maceraya koşuyordu,
Herkes beni suçluyor,
Hayır bunlar iftira.
Ablam çok üzülüyor,
Bu kötü bir rüya.
Abla beni koru,
Akasyanın baharısın
Nar gibi kırmızı dudaklarından
Nağmelerinle çevremi donatırsın.
Ey güzel annem!
Menekşelerin aynısısın.
O çocuk işte anne!
Aç ve bunsuz.
O çocuk işte anne!
Onsuz çeşmeler susuz!
Her gece rüyamda,
Çalışır hiç durmadan
Bizim çoban bizim çoban.
Dayanır mı buna can
Bizim çoban bizim çoban.
Kuzuları kaçırmış
Unutmuş onları herkes,
Kimsesiz, umutsuz kalmışlar.
Kısıldı onlarda ses,
Mutluluğu unutmuşlar.
Coşkuyu çıkarmışlar,
Sevinmiş ağlamışlar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!