Her sabah, Cennet Medine'ye uğruyor.
Gözlerimde perdeler yeni yeni aralanıyor.
Hep böylemiş Efendimiz Sallallahü Aleyhi ve Sellem hürmetine.
De gel nasip nerdesin, biticek ömür.
Sevda olmuşsa Medine'yi Münevvere.
Aciz kaldı bu beden, gönlü taşımakta.
Tüm akçem bu imiş, içime akan gözyaşı.
Ömür ne mana ey dilberim, Ramazan günleri de olmasa.
Dağlar kadar yaşam, insanı bitiren hüzün.
Hasan Tahsin Paksoy
Kayıt Tarihi : 8.4.2022 04:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
03.04.2022 (Sahur,Ramazan ayı) Kahramanmaraş

Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)