Elfiza Şiiri - Emir Sudemir

Seni bulabilmek için çok geceyi uykusuz geçirdim
Uyumadığım her gece saçlarını düşündüm
Sonra sayfalarca yazdıklarımı buruşturup attım
Hiçbir şey seni tam olarak anlatmıyor
Aciz kalıyor cümleler
Bazen uyuyamadığım o geceler...
Gökyüzünü yırtıp kaçasım geliyor Elfiza
Yoksun ya, ben de yok olmak istiyorum
Sonsuza karışmak için attığım her adım başarısız oluyor
Sonra sesini duyar gibi oluyorum
Hemen kapıya bakıyor gözlerim
Gelmiyorsun
Tek hayal kırıklığım bu oluyor
Gözlerin Efiza
Gözlerin hala öyle güzel mi bakıyorlar
Kaç can alıyor gülüşün
Hala taşıyor musun suratında o yıldızları
Peki adımların hala öyle kısa mı ?
Sırtını dönüp ağır ağır terk etmiştin ya bu şehri,
Ben de izmaritle beraber o kaldırıma uzanmıştım
Tek zaafım, en güçsüz yanımsın
Suratına bakıp da yumruğumu sıkamadığım tek kişisin

Şimdi neredesin?
Uyuyor musun Elfiza?
Müsait mi rüyaların?
Seni düşünmekten aklımın dibini sıyıracağım
Lütfen uyan ve buraya gel.

Seçilmiş bir insansın sen
Seni düşündüğüm her gece
Yatağımı seçemiyorum
Uyuduğum yerin tavanı oluyor gökyüzü
Uyandığımda fark ediyorum
Vidası gevşemiş hayaller sarkıyor aklımdan
Bütün gücümü toplayıp unuttum diyorum
Sen çıkmayana kadar karşıma.