Elfida Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

Ne denizler eridi, gözlerinin sihrinde,
Ayrılığın tadı var, gözyaşının zehrinde,
Mutluluklar Ülkesi, karanfiller şehrinde,
Ne kadar güzelmişsin, bilemedim Elfida.

Bekletirsin kapıda, senden aşk umanları,
Dudağında toplanır, tarihin zamanları,
Eskimiş gazeteler, bütün aşk romanları,
Ne kadar yazılmışsın, silemedim elfida.

Açık yeşil gözlerin, her an hazır bir cenge,
O kısa küt saçların, doymuş bütün ahenge,
Çiçeklerin içinde, sekizinci bir renge,
Ne kadar kızılmışsın, yolamadım elfida.

Nereye ey güneşim, sevdaya mı dönüşler,
Silinir mi gerçekten, yarım kalan bu düşler,
Gözlerinde kaybolmuş, masum sade gülüşler,
Ne kadar azalmışsın, bulamadım Elfida.

Beni mahzun bırakma, başın öne eğip te,
İki seven bir olsa, sallanır mı bir ipte,
Yüzüne baka kaldım, dönmeyi isteyip te,
Ne kadar ezilmişsin, gelemedim Elfida.